دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

فرهنگ معین

آب مروارید

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ