دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

فرهنگ معین

گیر آوردن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ