دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

فرهنگ معین

گوشه زدن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ