دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

گپی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ