عشقِ تو نهالِ حیرت آمد
وصلِ تو کمالِ حیرت آمد
بس غرقهٔ حالِ وصل کآخر
هم بر سرِ حالِ حیرت آمد
یک دل بنما که در رَهِ او
بر چهره نه خالِ حیرت آمد
نه وصل بِمانَد و نه واصل
آن جا که خیالِ حیرت آمد
از هر طرفی که گوش کردم
آوازِ سؤالِ حیرت آمد
شد مُنهَزِم از کمالِ عزّت
آن را که جلالِ حیرت آمد
سر تا قدمِ وجودِ حافظ
در عشق، نهالِ حیرت آمد
آه افسوس و سرشک گرم و داغ حسرت است
آنچه از عمر سبک‌رفتار می‌ماند به جا
«صائب تبریزی»
(دَ) (مص م.) آژدن، آجیدن.
(زَ) (اِ.) رنگ، لون، گونه.
(زُ دَ)
۱- (مص ل.) رنجیدن.
۲- (مص م.) رنجانیدن.
(زُ دِ) (ص مف.) رنجیده، دلتنگ.
(~.) (ص مر.) آزرده خاطر.
(~. دِ) (ص مر.) رنجیده، ملول، آزرده خاطر.
(زَ یا زُ دِ)(حامص.)رنجش، رنجیدگی.
(زَ) [ په. ] (اِ.)۱ - داد، انصاف.۲ - شرم، حیا.
۳- رفق، مدارا.
۴- شفقت، رحم.
۵- حرمت، عزت.
۶- مهر و محبت.
۷- طرف - داری ، جانب داری، رودربایستی.۸ - فضیلت، تقوی.
۹- یاد، ذکر.
۱۰ - اندیشه، دل مشغولی. ...
(ی) (~.) (ص فا.)
۱- با شرم، کم رو.
۲- منصف، عادل.
(~.) (ص مر.) باحیا، باشرم.
(زَ) (ص نسب.) منسوب به آزر جد مادری حضرت ابراهیم (ع) یا عمّ او که آزر بتگر هم گفته شده.
(زُ) [ په. ] (اِ.) آنچه از شاخه‌های درخت خرما و تاک انگور و درختان دیگر ببرند.
(فَ) (اِ.) نک آژفنداک.
(ی) (ص فا.) در ترکیبات به معنی آزماینده آید: جنگ آزما، بخت آزما، رزم آزما.
(یِ) (اِ.)
۱- امتحان، تجربه، سنجش.
۲- ورزش، ریاضت، مشق.
(~.) (اِمر.)
۱- محلی مجهز به وسایل لازم برای انجام تجارب علمی به وسیله متخصصان یا دانشجویان. لابراتوار.
۲- محلی برای آزمایش، محل تجربه کردن.
(یَ دِ) (ص فا.) آزمایش کننده، آزمایشگر، مجرب.
(یِ) (اِ مص.) امتحان، آزمایش.
(مَ) (ص مر.) حریص، طمع کار.
(~.)(حامص.) حرص، ولع، طمع.
