دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

صَحنِ بُستان ذوق بخش و صحبتِ یاران خوش است
وقتِ گل خوش باد کز وی وقتِ میخواران خوش است

از صبا هر دم مشامِ جانِ ما خوش می‌شود
آری آری طیبِ اَنفاسِ هواداران خوش است

ناگشوده گُل نِقاب، آهنگِ رحلت ساز کرد
ناله کن بلبل که گلبانگِ دل اَفکاران خوش است

مرغِ خوشخوان را بشارت باد کاندر راهِ عشق
دوست را با نالهٔ شب‌های بیداران خوش است

نیست در بازارِ عالَم خوشدلی ور زان که هست
شیوهٔ رندی و خوش باشیِ عیاران خوش است

از زبانِ سوسنِ آزاده‌ام آمد به گوش
کاندر این دِیرِ کهن، کارِ سبکباران خوش است

حافظا! تَرکِ جهان گفتن طریقِ خوشدلیست
تا نپنداری که احوالِ جهان داران خوش است






  دیوان حافظ - رونق عهد شباب است دگر بستان را
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مـرگ پـايـنده‌ست و ما فاني و سامان حيات
در ره ايـن سـيـل بـنيان‌کن نمي‌آيد به‌دست
«پژمان بختياري»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید
جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

تولی

(~.) [ ع. ]
۱- (مص ل.) پشت کردن، برگشتن.
۲- (اِمص.) برگشت.

تولیت

(تُ لِ یَ) [ ع. تولیه ] (مص م.)
۱- والی گردانیدن، رسیدگی به امری را به عهده کسی گذاشتن.
۲- به عهده گرفتن املاک موقوفه.

تولید

(تُ) [ ع. ]
۱- (مص م.) پدید آوردن.
۲- زادن.
۳- (اِمص.) زایش.
۴- ایجاد.

تومان

[ تر - مغ. ] (اِ.) ده ریال.

تون

(اِ.) آتشدان حمام، گلخن.

تون آپ

[ انگ. ] (اِمص.) تنظیم کلی موتور با دستگاه الکترونیکی.

تون تاب

(ص فا.) کسی که در آتشدان حمام، آتش افروزد.

تونل

(نِ) [ فر. ] (اِ.) گذرگاه ساخته شده در اعماق زمین و زیر کوه که برای عبور قطارها، اتومبیل‌ها، استخراج مواد معدنی و غیره احداث کنند، دالانه (فره).

تونیک

(تُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- بلوز یا ژاکت کوتاه زنانه تا بالای ران که معمولاً با شلوار یا دامن پوشیده می‌شود.
۲- داروی بهداشتی مقوی.
۳- نت پایه یک قطعه موسیقی.
۴- نت اول در یک گام.

توهم

(تَ وَ هُّ) [ ع. ] (مص ل.) گمان بردن، پنداشتن.

توهیم

(تُ) [ ع. ] (مص م.) به وهم انداختن.

توهین

(تُ) [ ع. ] (مص م.)
۱- خوار کردن، خوار داشتن.
۲- سُست کردن.

توپ

[ تر. ] (اِ.) = طوپ:
۱- یکی از سلاح‌های آتشین جنگی که توسط آن گلوله‌های بزرگ را به مسافت دور پرتاب کنند.
۲- گوی لاستیکی انباشته از باد که با آن بازی کنند.
۳- واحد شمارشی برای پارچه.
۴- (عا.) کنایه ...

توپ زدن

(زَ دَ) (مص ل.) در بازی قمار، روی دست حریف رفتن بدون این که دست شخص بهتر از دست حریف باشد، بلوف.

توپ و تشر

(پُ تَ شَ) (مص ل.) (عا.) سخنان درشت و سخت.

توپال

(اِ.) ریزه‌هایی از مس و آهن تفته که بر اثر کوبیدن و چکش زدن بریزد.

توپخانه

(نِ) [ تر - فا. ] (اِمر.)
۱- محل حفاظت توپ‌ها.
۲- واحدی در نظام که وظیفه آن تیراندازی با توپ است.

توپوزی

(اِ.) (عا.)
۱- تودهنی.
۲- سخن تند و تحقیرآمیز.

توپولوژی

(تُ پُ لُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- علم بررسی خواصی از فضاها که با کشیدن یا فشردن تغییر نم ی کند.
۲- خانواده‌ای از زیرمجموعه‌های یک مجموعه که نسبت به اجتماع دلخواه و اشتراک متناهی بسته‌است و خود مجموعه و ...

توپچی

[ تر. ] (اِمر.) سربازی که مأمور تیراندازی با توپ است.


دیدگاهتان را بنویسید