دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لبِ لعلش نچشیدیم و بِرَفت
رویِ مَه پیکرِ او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبتِ ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گَردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزِ یمانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمنِ حسن و لطافت لیکن
در گلستانِ وصالش نَچَمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

فرهنگ معین

آزغ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ