دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لبِ لعلش نچشیدیم و بِرَفت
رویِ مَه پیکرِ او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبتِ ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گَردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزِ یمانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمنِ حسن و لطافت لیکن
در گلستانِ وصالش نَچَمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

آدمیت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ