دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لبِ لعلش نچشیدیم و بِرَفت
رویِ مَه پیکرِ او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبتِ ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گَردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزِ یمانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمنِ حسن و لطافت لیکن
در گلستانِ وصالش نَچَمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

فرهنگ معین

آتل

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ