دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لبِ لعلش نچشیدیم و بِرَفت
رویِ مَه پیکرِ او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبتِ ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گَردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزِ یمانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمنِ حسن و لطافت لیکن
در گلستانِ وصالش نَچَمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

فرهنگ معین

آتشبان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ