دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لبِ لعلش نچشیدیم و بِرَفت
رویِ مَه پیکرِ او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبتِ ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گَردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزِ یمانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمنِ حسن و لطافت لیکن
در گلستانِ وصالش نَچَمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

فرهنگ معین

یوم الحساب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ