دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لبِ لعلش نچشیدیم و بِرَفت
رویِ مَه پیکرِ او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبتِ ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گَردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزِ یمانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمنِ حسن و لطافت لیکن
در گلستانِ وصالش نَچَمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

فرهنگ معین

یواش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ