دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لبِ لعلش نچشیدیم و بِرَفت
رویِ مَه پیکرِ او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبتِ ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گَردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزِ یمانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمنِ حسن و لطافت لیکن
در گلستانِ وصالش نَچَمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

فرهنگ معین

یسنا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ