دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

ساقیا برخیز و درده جام را

ساقیا برخیز و دَردِه جام را
خاک بر سر کن غمِ ایّام را

ساغرِ مِی بر کَفَم نِه تا ز بَر
بَرکِشَم این دلقِ اَزرَق‌فام را

گرچه بدنامی‌ست نزد عاقلان
ما نمی‌خواهیم ننگ و نام را

باده دَردِه چند از این بادِ غرور
خاک بر سر، نفسِ نافرجام را

دودِ آهِ سینهٔ نالانِ من
سوخت این افسردگانِ خام را

محرمِ رازِ دلِ شیدایِ خود
کس نمی‌بینم ز خاص و عام را

با دلارامی مرا خاطر خوش است
کز دلم یک باره بُرد آرام را

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
هرکه دید آن سروِ سیم‌اندام را

صبر کن حافظ به سختی روز و شب
عاقبت روزی بیابی کام را

شاهنامه فردوسی - فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, ساقیا برخیز و درده جام را, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

عاشقی شیوه رندان بلا کش باشد
ناز پرورده، تنعم نبرد راه به دوست
«حافظ»

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کلسیم

(کَ یُ) [ فر. ] (اِ.) عنصری است با علامت شیمیایی CU، نرم و محلول در آب. در طبیعت به صورت سنگ‌های آهکی و مرمر وجود دارد این عنصر ماده اصلی سازنده استخوان، دندان، برگ درختان و صدف است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.