دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

شاهنامه فردوسی - رزم رستم با تورانيان‏‏

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند
زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست
«حافظ»

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

پنبه

(پَ بِ) (اِ.) گیاهی علفی و یک ساله که از غوزه آن ریسمان و پارچه درست کنند. ؛با ~ سر کسی را بریدن آهسته و نرم نرم کسی را بی آن که متوجه باشد به نابودی کشاندن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.