دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – رزم بارمان و قباد و كشته شدن قباد

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

فرهنگ معین

آر. پی. جی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ