دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

شاهنامه فردوسی - گرفتن رستم رخش را

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

دلا طمع مبر از لطف بی‌نهایت دوست
چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست
«حافظ»

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

موصل

(مُ وَ صَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- پیوند کرده شده، وصل شده.
۲- آن است که همه حروف یک مصراع یا یک بیت را بتوان به هم متصل کرد و سر هم نوشت، متصل الحروف. مق. مقطع.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.