دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

شاهنامه فردوسی - زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بهر هر یاری که جان دادم به پاس دوستی
دشمنیها کرد با من در لباس دوستی
«رهی معیری»

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

مگر

(مَ گَ) (حر.)
۱- کلمه استثناء است و آن کلمه بعد از خود را از حکم ماقبل جدا کند: الا، به جز.
۲- باشد که، شاید.
۳- گویا، مثل این که.
۴- آیا (قید استفهام).

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.