دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

شاهنامه فردوسی - رفتن كى‏ كاوس به مازندران

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

چو نافه بر دل مسکین من گره مفکن
که عهد با سر زلف گره گشای تو بست
«حافظ»

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

مقرعه

(مِ رَ عِ) [ ع. مقرعه ] (اِ.)
۱- تازیانه، کوبه.
۲- لفظی است عام برای کلیه آلات موسیقی ضربی رزمی مانند: کوس، دمامه، دهل و نقاره.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.