دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

شاهنامه فردوسی - راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت
«حافظ»

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گوراسب

(اَ) (اِمر.) گونه وحشی اسب که مخصوص آفریقاست. نام علمی این حیوان هیپوتیگریس است که ترجمه آن به فارسی اسب ببری می‌باشد. وجه تسمیه بدان جهت است که سطح بدن حیوان دارای خطوط تیره و روشنی است که از دور شباهت به پوست ببر پیدا می‌کند. این حیوان به صورت دسته‌های بزرگ زندگی می‌کند و می‌توان آن را اهلی و تربیت کرد و مانند اسب معمولی استفاده نمود، گورخر آفریقایی.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.