دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

فرهنگ معین

گنگار

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ