دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

فرهنگ معین

چشم زده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ