رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
هزار جهد بکردم که یار من باشی
مرادبخش دل بی‌قرار من باشی
«حافظ»
(~. شُ) (ص مف.)
۱- سخت پاک و تمیز.
۲- آهار کرده.
(~.) (اِمر.) رخت شوی خانه.
[ فر. ] (اِ.) روغن قابل احتراق برای موتورهای دیزل که از نفت استخراج می‌شود.
(زُ) [ فر. ] (اِ.) اتر نفت.
[ په. ] (اِ.)
۱- تخت، سریر.
۲- گاه، وقت.
[ فر. ] (اِ.) مرحله‌ای از نمو جنین که در دنباله مرحله بلاستولا قرار دارد. در این مرحله دو طبقه سلول مشخص می‌شود: یکی طبقه خارجی به نام اکتودرم و دیگر طبقه داخلی به نام آندودرم.
(تَ) (مص م.) گرداندن، برگردانیدن.
(حر.)بیست و ششمین حرف از حروف الفبای فارسی.
(زَ دَ) (مص ل) (عا.) خراب کردن، خیط کاشتن، گند زدن.
(اِ.)
۱- نوعی ارزن، گاورس.
۲- پشگل گوسفند که به پشم‌های زیر دنبه چسبیده و خشک شده باشد.
۳- غوزه و غلاف پنبه.
۴- نوعی بیماری پوستی.
(اِ.) آواز بلند، فریاد.
(اِ.) فریب، بازی (دادن).
(تُ) [ فر. ] (اِ.) قندی است سفید از اجزای سازنده قند، شیر و بعضی قندهای گیاهی که در آب به خوبی حل می‌شوند.
(ل) [ فر. ] (اِ.)
۱- سرسرا، دالان.
۲- جای نگه داری و نمایش آثار هنری.
(لِ یا لُ) [ فر. ] (اِ.) کفش لاستیکی که یا مستقیماً آن را به پا کنند و یا کفش چرمی را برای حفظ از گل و باران داخل آن نمایند.
(لِ یا لَ) [ گیل. - ماز. ] (اِ.) چوپان گاو، گاودار.
(لُ) [ فر. ] (اِ.) مقیاس وزن برای مایعات برابر با ۴ لیتر (در کشورهای انگلیسی زبان).
(لَ یا لِ) (ص.) دور؛ مق. نزدیک.
(~.) (اِ.) غایط.
(~.) (پس.) پسوند دال بر تصغیر است: پر گاله.
