دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ - چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روز وصل دوستداران یاد باد, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

سبت سلمی بصدغیها فؤادی
و روحی کل یوم لی ینادی
«حافظ»

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ترور

(تِ رُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- هراس، هراس افکندن، ایجاد وحشت کردن.
۲- کشتن ناگهانی یک فرد بدون آن که فرد مورد نظر فرصتی برای دفاع یا مقابله داشته باشد. ؛ ~شخصیت با دروغ و جوسازی شخصیت اجتماعی کسی را زیر سوال بردن و وجهه اجتماعی او را مخدوش کردن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.