دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

فرهنگ معین

ارتجاعی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ