دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

شاهنامه فردوسی - رزم رستم با سهراب

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روز وصل دوستداران یاد باد, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

با دل خون شده چون نافه خوشش باید بود
هر که مشهور جهان گشت به مشکین نفسی
«حافظ»

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

بوتیمار

(اِ.) مرغی است ماهیخوار با منقار کشیده و گردن دراز و دم کوتاه و پرهایی به رنگ سبز و سفید و آبی، در کنار رودخانه‌ها می‌نشیند و ماهی شکار می‌کند. می‌گویند با وجود تشنگی شدید، آب نمی‌خورد زیرا می‌ترسد که آب جهان تمام شود، از این رو غمخورک و غمخوارک هم نامیده می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.