دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – خوان ششم جنگ رستم و ارژنگ ديو

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

فرهنگ معین

احتضار

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ