دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

شاهنامه فردوسی – نامه گژدهم به نزديك كاوس‏

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

فرهنگ معین

آمن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ