دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – خوان ششم جنگ رستم و ارژنگ ديو

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

فرهنگ معین

آلاخون والاخون

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ