دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

فرهنگ معین

آل

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ