دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

فرهنگ معین

آشیانه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ