دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ - خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روز وصل دوستداران یاد باد, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال
خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا
«حافظ»

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آتش پرست

(~. پَ رَ) (اِمر.) پرستنده آتش. کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را به دلیل آن که آتش را گرامی و محترم می‌دارند آتش پرست می‌گویند: آذرپرست و آذرکیش هم گفته شده.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.