دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

فرهنگ معین

آبشن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ