دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

فرهنگ معین

یسنا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ