دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

فرهنگ معین

یحموم

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ