دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

شاهنامه فردوسی – نامه گژدهم به نزديك كاوس‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

فرهنگ معین

آب اماله

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ