دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

فرهنگ معین

گوریل

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ