دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

فرهنگ معین

گهبد

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ