دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

فرهنگ معین

گمار

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ