دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – نامه گژدهم به نزديك كاوس‏

فرهنگ معین

گلی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ