دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

فرهنگ معین

اعقاب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ