دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

فرهنگ معین

دادن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ