دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

شاهنامه فردوسی - پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روز وصل دوستداران یاد باد, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

برات خوشدلی ما چه کم شدی یا رب
گرش نشان امان از بد زمان بودی
«حافظ»

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

خزندگان

(خَ زَ دَ) (اِ.) جِ خزنده ؛ در اصطلاح حیوان شناسی به جانورانی که به دلیل کوتاهی دست و پا شکمشان روی زمین کشیده می‌شود گفته می‌شود. بعضی هم دست و پا ندارند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.