دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

فرهنگ معین

حشفه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ