دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد





  شاهنامه فردوسی - هفت خوان رستم
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

رسید باد صبا غنچه در هواداری
ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

جات

(پس جمع.) تازیان بعض کلمات فارسی مختوم به «ه» غیرملفوظ را تعریب کرده به «ات» جمع بسته‌اند و ایرانیان این گونه جمع معرب را از آنان اقتباس کرده و کلمات دیگر (اعم از فارسی و عربی و غیره) را نیز به همان سیاق استعمال کرده‌اند. عوام به سیاق کلمات فوق، کلماتی را هم که مختوم به «ه» غیرملفوظ نیستند ولی به حروف مصوت «ا» یا «ی» ختم شوند به «جات» جمع بسته‌اند (برای احتراز از التقای دو حرف مصوت): مرباجات، طلاجات، دواجات.

دیدگاهتان را بنویسید