دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ - هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روز وصل دوستداران یاد باد, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

چرا به یک نی قندش نمی‌خرند آن کس
که کرد صد شکرافشانی از نی قلمی
«حافظ»

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

توپ

[ تر. ] (اِ.) = طوپ:
۱- یکی از سلاح‌های آتشین جنگی که توسط آن گلوله‌های بزرگ را به مسافت دور پرتاب کنند.
۲- گوی لاستیکی انباشته از باد که با آن بازی کنند.
۳- واحد شمارشی برای پارچه.
۴- (عا.) کنایه از: وضعِ مالی خوب. ؛ ~ کسی پر بودن کنایه از: خشمگین بودن کسی که به حقانیت مدعای خ ود سخت مطمئن باشد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.