روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
بگو که جان عزیزم ز دست رفت خدا را
ز لعل روح فزایش ببخش آن که تو دانی
«حافظ»
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) بروز دادن، بیرون آوردن، آشکار کردن.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)۱ - استوار کردن، محکم کردن کار.
۲- پافشاری کردن، اصرار کردن.
۳- به ستوه درآوردن.
۴- شکوفه برآوردن.
(اَ رَ) [ ع. ] (ص تف.) سردتر، باردتر.
(اَ رَ) [ ع. ] (ص.)
۱- اسبی که در پوستش لکه‌هایی غیر از رنگ اصلی اش وجود داشته باشد.
۲- زیوری از زیورهای اسب.
(اَ رَ) [ ع. ] (ص.)
۱- کسی که به برص مبتلا باشد؛ پیسه.
۲- ماه، قرص ماه.
(اَ بَ. قُ رَ) (ص مر.) قدرتی که از دیگر قدرت‌ها قوی تر باشد. در اصطلاح سیاسی، کشور یا کشورهایی هستند که از نظر قدرت صنعتی و نظامی از کشورهای دیگر قوی ترند و بر صحنه سیاست بین المللی فرمانروایی ...
( اَ ) (ص مر.)دارای ابر، پوشیده از ابر.
(اَ رَ جَ) (اِ.) النگو، دستبند.
(اَ رَ جَ) (اِ.) برق، صاعقه.
(اُ رِ) (اِ.) هوبره، آهوبره.
(اَ رِ) (اِ.) لباس، بخش بیرونی لباس.
( اَ ) (اِ.) مجموع موهای روییده بر ظاهر استخوان قوسی شکل بالای کاسه چشم زیر پیشانی. ؛~ بالا انداختن بی میلی نشان دادن، مخالفت کردن. ؛خم به ~ نیاوردن تحمل کردن مشقت و ناله ...
فراخی (~. فَ) (حامص.) خوشرویی، گشاده رویی.
گشاده (~. گُ دِ)(ص مر.) بشاش، خوشرو.
(~. مَ دَ) (مص ل.) ابرو انداختن، عشوه آمدن.
(~. دَ) (مص ل) گِره بر ابرو افکندن.
(~. قِ) (ص مر.) ابروی باریک.
(اَ. چِ. بُ) (اِمر.) ابروی پر - پشت.
(~. کَ) (ص مر.) ابرویی چون کمان و دارای خمیدگی بیش از حد معمول.
(~. کَ) (ص فا. اِمر.) موچینه، منقاش.
