دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

فرهنگ معین

تا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ