دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – خوان ششم جنگ رستم و ارژنگ ديو

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

فرهنگ معین

اخصاء

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ