دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

فرهنگ معین

بلیت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ